وقت ادای کلمه‎اش دندان می‎فشارم

نمی‎دانم اسمش عقوبت است یا کارما یا چیز دیگر. هرچه که هست، من به بلندای حنجره و به عمق دلم فریادش کرده‎ام! به عمق رنجی که برده‎ام. به عمق دردی که آن دیگران بی‎دلیل بهم رسانده‎اند، فریادش کرده‎ام. نمی‎دانم اسمش عقوبت است یا کارما یا چیز دیگر. هرچه که هست، پژواک سهمگینش را انتظار می‎کشم!