یک دست را بگذاری روی شانه، آن‌طور که نرمه‌ی بازوت بتابد به قوس گردن‌اش. آن یکی دست را هم از هلالِ پهلو رد کنی. هر دو تا را اما گره کنی روی مُهره‌ها، برجسته‌ی کتف‌ها. بعد آن حجمِ گرم را بکشی توی سینه، محکم، سفت، جان‌دار. پیشانی چسبیده به گودی جناغ و نفس روی فراخِ سینه‌اش. ادامه ندارد دیگر...